پرسش از جايگاه عقل در استنباط، پرسشي جديد و امروزين نيست. تاريخ دانش اصول نشان مي دهد كه عالمان در پربارترين دوره هاي انديشه ورزي خود به مسئله عقل و نقش و جايگاه آن در استنباط احكام شرعي به مثابه پرسشي تعيين كننده و محوري مي نگريسته اند.
جايگاه عقل در استنباط احكام مي كوشد نگاه واقع بينانه به عقل داشته باشد و بدون افراط و تفريط، توانايي عقل را در دست يابي به احكام نشان دهد.